aalis ka na nga lang 2013 nagsama kapa :)(

Ika-31 ng Disyembre 2013

                  Ang Lahat ay abala sa kani kanilang ihahanda mamaya sa darating na noche buena. Ang aking nanay ay naka tatlong beses ng balik sa palengke.

                 Sa aking pag gising, agad akong kumain at nag ayos ng sarili. Inihanda ko na kaagad ang mga kakailanganin kong mga sangkap para sa gagawin kong buko salad.

                                  Bentang benta ang mga ganitong handa lalo na kung kapaskuhan, bagong taon at sa kahit ano pa mang mga okasyon.

                     Sa loob ng aming tahanan, ako ay naitalaga sa mga paghihiwa ng mga sangkap tulad ng mga gulay at ang paborito kong mushrooms. Inayos ko rin ang mga prutas sa aming hapag kainan.

                      Sa pag sapit ng ika-3 ng hapon, kami ay nagtungo sa simbahan ng antipolo. Walang misa noon, kung kayat kami ay nag dasal na lamang ng mataimtim at hindi mawawala ang pag sindi namin ng kandila. 

                      Pagkatapos naming mag simba, dumeretso agad kami ng tiyangge na matatagpuan banda sa dimasalang park. Napakaraming mga damit, laruan ang ibinebenta ng murang mura.

Ang iba nama'y nag bebenta ng mga ilegal na mga paputok tulad ng mga piccolo,sinturon ni hudas,twitis,pla-pla at madami pang iba.

                    Maya maya'y, nakaramdam kami ng gutom. Nagpunta kami sa Mc. Donalds at doon na kami kumain. Masarap na kwentuhan ang aming ginagawa ng biglang may natanggap kaming isang teks. Nasaksak daw ang aking pinsan, kayat dali dali kaming umuwi.

                  Sa aming pag uwi, sumalubong sa amin ang nag kukumpulang mga tao. Mayroon ding mga pulis na ioniimbestigahan ang mga pangyayari. 

                Maaga pa lamang ay marami ka ng makikitang mga fireworks sa kalangitan. May iba parig nag papaputok ng mga bawal. Pero, ang maganda rito e kakaunti na lamang ang gumagawa noon. Hindi tulad ng dati mabibingi ka talaga sa naglalakasang mga paputok.

                Sa pagsapit ng alas 12 kami ay sabay sabay na kumain. Nagkaroon ng pagbilang hanggang alas 12 ng gabi, At sabay sabay na sinalubong ang bagong taon. Kahit na hindi na kami kumpleto ay dinaos parin namin ito ng masaya at masagana pero, ito lang ang nasabi ko : aalis ka na nga lang 2013 nagsama kapa. 

Abalang araw ng paghahanda :D

 Ika- 30 ng Nobyembre 2013

                  Maaliwalas na umaga ang sa aki'y sumalubong, sa aking pag gising, tinanong agad ako kung ano ang mga pwedeng ihanda para sa noche buena bukas ng alas -12 ng gabi. Ipinalista sa akin ang mga kakailanganing mga sangkap at mga rekado na gagamitin sa salad at spaghetti. Hindi nila namamalayan na sa kada tatlong lista ay dinadagdagan ko ito ng ibat ibang produkto. Haha.. nautakan ko nanaman sila. 

              Mga bandang ala-1 nag tungo kami sa Super 8 para mamili, hindi ko na sinamahan si nanay para umikot, basta ang sabi ko na lamang kung ano ang nakalista iyon dapat ang bibilihin. Agad akong nag tungo malapit sa pintuan ng pamilihan, mayroon kasi roon na isang klase ng makina na kung saan pwede kang mag pamasahe. Mag huhulog ka lamang ng dalawang pung piso ay giginhawa agad ang pakiramdam mo. Buhay nga naman ng tao, haayy.. 

              Isa lang naman ang natutunan ko ngayon, Masyado ng mataas ang antas ng teknolohiya sa atin ngayon sa kasalukuyan. Dapat pahalagahan dahil di natin alam ang mga isinakripisyong mga likas na yaman para lamang maabot ang aganitong uri ng antas ng pamumuhay. :)

Paalam na :(

Ika- 29 ng Nobyembre 2013

                 Araw ng linggo, puyat nanaman. Kung natatandaan ninyo, huling lamay na kagabi ng aking namayapang tiyuhin. Maaga namin idaraos ang seremonya kung saan ihahatid namin siya sa kanyang huling hantungan.

                                Malungkot na panimula ang agad na bumati sa akin. Sa pag labas ko ng pintuan, sumalubong agad sa akin ang mga nag iiyakan kong mga kamag-anak,kaibigan at kahit mga hindi namin kakilala.

              Bago pumunta ng sementeryo, ang lahat muna ay nag sikainan. Nag handa sila ng pansit para ipakain sa mga dadalo sa libing. Pagkatapos noon, mga bandang alas -9 dumating na ang mga sasakyan syempre, hindi mawawala ang mga tradisyon tulad ng pag babasag ng bote o mga babasagin, kailangan na walang maiiwang tao sa loob ng bahay kapag ilalabas na ang ataul at kinakailangan din daw na hindi ito babangga o sasagi sa pintuan. Hindi ko alam kung para saan ang mga ginagawa nilang iyon, basta ang mahalaga sa akin ay maihatid at mabigyan ang aking tiyuhin ng isang mapayapang huling hantungan.

tatawa ba ako o iiyak

Ika- 28 ng Disyembre 2013

               Sa pag uumpisa ng aking araw, abala ang lahat dahil sa huling lamay na ng aking namayapang tiyuhin. Niligpit namin ang mga nagkalat na mga upuan, inayos ito para sa mga lalamay mamayang gabi. Habang abala ang lahat di ko namalayang nalaglag pala ang aking sing-sing, sobrang halaga panaman noon kahit na mumurahin lamang ang dating. kinatanghalian akoy natulog na lamang dahil sa mag pupuyat nga kami. Maraming bisita ang darating kung kayat kinakailangan namin itong asikasuhin. Ang nakakainis dito, di ako makatulog ng maayos, pinulikat ang aking paa ng tatlong beses, sobrang sakit talaga, ayaw na ayaw ko ng pinupulikat, buti na lamang at nahinto rin at nag tuloy tuloy na ang aking pag tulog. Sa aking pag gising mga bandang alas 5, nagmeryenda kami ng burger pagkatapos noon ay naligo kami, mukha kaming timang na nag uunahan sa banyo, haha.. kung nakikita nyo lang sana ang reaksyon ng bawat isa sa amin ay sasakit ang iyong tiyan sa katatawa. 

                  Sa aming paglabas, agad kaming kumain ng panggabihan. Napaka daming mga kamag anak,kaibigan ang dumalo sa lamay. Kahit nga mga hindi namin kilala, andoon rin. Napag isip isip ko tuloy, kung may patay daig pa ang family reunion, kumpleto, nanay ko lang yata ang wala, hindi kasi siya pinayagan ng amo niya. 

                pasado ala-1 na noon, nagpasya kami na kumain ng goto, nagugutom na  kasi kami at nilalamig  pa. May mga lasing na dumadaan na sa halip na kami ang pagtripan kami pa ang nang titrip. :) haha.. 

Sa maming pag uwi, dito ko naisip na sobrang bilis ng karma, pinag hahabol kami ng aso, narinig nanaman nila ang aking bonggang bonggang tili. Nakakahiya lamang ng kaunti dahil, lahat sila nagtinginan sa amin. Di ko alam kung tatawa o iiyak ako >_<' haha.. ang saklap ng nangyare sa akin ngayon. 

              Isa lang naman ang natutunan ko ngayon, na sobrang bilis talaga ng karma, darating siya ng di mo inaasahan. :)

malamig na simoy ng pasko -_-

 Ika- 25 ng Disyembre 2013

                     Bawat isa sa atin ay ipinagdiriwang ang kapaskuhan. Lahat ay may kanya kanyang kahilingan, halos lahat may bagong damit at laruan. Ang ibay abalang abala sa pag punta sa kanilang mga ninong at ninang, tito at tita, lolo at lola upang humingi ng kani-kanilang pamasko.

                   Sa pag sisimula ng aking araw, walang nagbago, ganoon parin tulad ng dati. Tanghali na ng ako'y magising, akalain mo nga naman, may maganda din palang dulot ang pag pupuyat. Hindi tuloy nakapamasko ang aking mga inaanak dahil sa ako'y tulog pa. :) Wala akong ganang mamasko, bukod sa akoy dalaga na, pinangungunahan parin ako ng hiya. Pero kahit na ganoon, binigyan parin ako ng aking ninang ng wallet na may lamang pera :) yohoo ! may pera na ako :) haha.. 

                Hindi rin naman masaya ang pasko ko, Sino ba naman kasing sasaya na mag papasko kayo e mayroon kayong pinag lalamayan. 

                Isa lang naman ang hiling ko ngayong pasko, Magandang buhay ngayon at magandang kinabukasan bukas.

 Ika-17 ng Disyembre 2013

Hayahay na Lunes

Ika-9 Ng Disyembre 2013

                     Araw ng lunes,tinanghali ng gising,hindi tuloy nakapasok, 8 na kasi ng umaga ng mamulat ang aking mga mata. Ang nakapagtataka lang dahil hindi kagaya ng pangkaraniwang araw na maaga silang nagigising, hindi kasi ako nagigising hanggat walang gumigising sa akin kapag may pasok, tulog mantika ika nga. Sa aking pagbangon mula sa higaaan, pumipikit pikit pa ang aking mga mata ngunit, lumaki itong bigla ng may gumapang na iang maliit na bubuwit sa aking paanan, bonggang bongga ang aking sigaw na matinis na siya namang nag silbing alarm clock sa kanila. Napaakyat ako sa lababo at mukhang timang na pinag susungkit ang maliit at walang kamuang muang na bubuwit.

                    Pagsapit ng katanghalian, walang agawa sa bahay. Akin na lamang binuksan ang telibisyon at nanuod ng kinababaliwan ng lahat na palabas nina sir chief at maya na Please Be Careful With My Heart. Pagkatapos noon,naligo ako at makakaidlip na sana ako ng akoy gulatin ng aking lola. Bawal daw kasing matulog ng basa ang buhok,nakakabuang daw kasi at nakababaliw. napaisip tuloy ako kung totoong nangyayari nga ba talaga ang ganitong mga insidente. Pero, sa pangyayaring iyon as pinangunahan kaagad ako ng takot kaya itoy akin sinunod na lamang, wala naman kasing mawawala kung susundin mo iyon.

Hayahay na Lunes

Ika-9 Ng Disyembre 2013

                     Araw ng lunes,tinanghali ng gising,hindi tuloy nakapasok, 8 na kasi ng umaga ng mamulat ang aking mga mata. Ang nakapagtataka lang dahil hindi kagaya ng pangkaraniwang araw na maaga silang nagigising, hindi kasi ako nagigising hanggat walang gumigising sa akin kapag may pasok, tulog mantika ika nga. Sa aking pagbangon mula sa higaaan, pumipikit pikit pa ang aking mga mata ngunit, lumaki itong bigla ng may gumapang na iang maliit na bubuwit sa aking paanan, bonggang bongga ang aking sigaw na matinis na siya namang nag silbing alarm clock sa kanila. Napaakyat ako sa lababo at mukhang timang na pinag susungkit ang maliit at walang kamuang muang na bubuwit.

                    Pagsapit ng katanghalian, walang agawa sa bahay. Akin na lamang binuksan ang telibisyon at nanuod ng kinababaliwan ng lahat na palabas nina sir chief at maya na Please Be Careful With My Heart. Pagkatapos noon,naligo ako at makakaidlip na sana ako ng akoy gulatin ng aking lola. Bawal daw kasing matulog ng basa ang buhok,nakakabuang daw kasi at nakababaliw. napaisip tuloy ako kung totoong nangyayari nga ba talaga ang ganitong mga insidente. Pero, sa pangyayaring iyon as pinangunahan kaagad ako ng takot kaya itoy akin sinunod na lamang, wala naman kasing mawawala kung susundin mo iyon.

Hayahay na Lunes

Ika-9 Ng Disyembre 2013

                     Araw ng lunes,tinanghali ng gising,hindi tuloy nakapasok, 8 na kasi ng umaga ng mamulat ang aking mga mata. Ang nakapagtataka lang dahil hindi kagaya ng pangkaraniwang araw na maaga silang nagigising, hindi kasi ako nagigising hanggat walang gumigising sa akin kapag may pasok, tulog mantika ika nga. Sa aking pagbangon mula sa higaaan, pumipikit pikit pa ang aking mga mata ngunit, lumaki itong bigla ng may gumapang na iang maliit na bubuwit sa aking paanan, bonggang bongga ang aking sigaw na matinis na siya namang nag silbing alarm clock sa kanila. Napaakyat ako sa lababo at mukhang timang na pinag susungkit ang maliit at walang kamuang muang na bubuwit.

                    Pagsapit ng katanghalian, walang agawa sa bahay. Akin na lamang binuksan ang telibisyon at nanuod ng kinababaliwan ng lahat na palabas nina sir chief at maya na Please Be Careful With My Heart. Pagkatapos noon,naligo ako at makakaidlip na sana ako ng akoy gulatin ng aking lola. Bawal daw kasing matulog ng basa ang buhok,nakakabuang daw kasi at nakababaliw. napaisip tuloy ako kung totoong nangyayari nga ba talaga ang ganitong mga insidente. Pero, sa pangyayaring iyon as pinangunahan kaagad ako ng takot kaya itoy akin sinunod na lamang, wala naman kasing mawawala kung susundin mo iyon.

Hayahay na Lunes

Ika-9 Ng Disyembre 2013

                     Araw ng lunes,tinanghali ng gising,hindi tuloy nakapasok, 8 na kasi ng umaga ng mamulat ang aking mga mata. Ang nakapagtataka lang dahil hindi kagaya ng pangkaraniwang araw na maaga silang nagigising, hindi kasi ako nagigising hanggat walang gumigising sa akin kapag may pasok, tulog mantika ika nga. Sa aking pagbangon mula sa higaaan, pumipikit pikit pa ang aking mga mata ngunit, lumaki itong bigla ng may gumapang na iang maliit na bubuwit sa aking paanan, bonggang bongga ang aking sigaw na matinis na siya namang nag silbing alarm clock sa kanila. Napaakyat ako sa lababo at mukhang timang na pinag susungkit ang maliit at walang kamuang muang na bubuwit.

                    Pagsapit ng katanghalian, walang agawa sa bahay. Akin na lamang binuksan ang telibisyon at nanuod ng kinababaliwan ng lahat na palabas nina sir chief at maya na Please Be Careful With My Heart. Pagkatapos noon,naligo ako at makakaidlip na sana ako ng akoy gulatin ng aking lola. Bawal daw kasing matulog ng basa ang buhok,nakakabuang daw kasi at nakababaliw. napaisip tuloy ako kung totoong nangyayari nga ba talaga ang ganitong mga insidente. Pero, sa pangyayaring iyon as pinangunahan kaagad ako ng takot kaya itoy akin sinunod na lamang, wala naman kasing mawawala kung susundin mo iyon.

Hayahay na Lunes

Ika-9 Ng Disyembre 2013

                     Araw ng lunes,tinanghali ng gising,hindi tuloy nakapasok, 8 na kasi ng umaga ng mamulat ang aking mga mata. Ang nakapagtataka lang dahil hindi kagaya ng pangkaraniwang araw na maaga silang nagigising, hindi kasi ako nagigising hanggat walang gumigising sa akin kapag may pasok, tulog mantika ika nga. Sa aking pagbangon mula sa higaaan, pumipikit pikit pa ang aking mga mata ngunit, lumaki itong bigla ng may gumapang na iang maliit na bubuwit sa aking paanan, bonggang bongga ang aking sigaw na matinis na siya namang nag silbing alarm clock sa kanila. Napaakyat ako sa lababo at mukhang timang na pinag susungkit ang maliit at walang kamuang muang na bubuwit.

                    Pagsapit ng katanghalian, walang agawa sa bahay. Akin na lamang binuksan ang telibisyon at nanuod ng kinababaliwan ng lahat na palabas nina sir chief at maya na Please Be Careful With My Heart. Pagkatapos noon,naligo ako at makakaidlip na sana ako ng akoy gulatin ng aking lola. Bawal daw kasing matulog ng basa ang buhok,nakakabuang daw kasi at nakababaliw. napaisip tuloy ako kung totoong nangyayari nga ba talaga ang ganitong mga insidente. Pero, sa pangyayaring iyon as pinangunahan kaagad ako ng takot kaya itoy akin sinunod na lamang, wala naman kasing mawawala kung susundin mo iyon.

Nakakalokang Linggo :)

Ika-8 ng Disyembre 2013

                             Linggo ng umaga, himala !, nagising ako ng walang kasama, Sila ay abala sa aming munting negosyo na pagpapautang ng baboy.Lumabas ako upang silay silipin,maya mayay bigla kong naalala na mayroon palang sale ngayon sa Floche (pagawaan ng sapatos), ang aking pinsan ay isa sa mga empleyado roon,kung kayat ang mga sapatos katulad ng parisian,onata ay mabibili lamang namin sa napaka murang halaga.

                           Mga bandang alas 8:00 ng umaga ng kami'y nagtungo dito,nagulat ako ng biglang, BOOM ! sobrang dami ng tao, kung titignan mo pa lamang ay parang di mo na gugustuhing lumapit roon,paano pa kaya kung ikaw mismo ang makikipagsiksikan doon.Sa kalagitnaan ng aming pamimili,nilapitan ako ng aking pinsan at pinapili ako ng sapatos,libre nya daw, napabulong tuloy ako, aba ! mayaman. Pagkatapos naming mamili, nag trycicle kami pauwi.

                           Sa aming pagdating, dali dali kong pinag susukat ang aming mga pinamili, andami ko palang napamili, akalain nyo yun, tatlong pares ng sapatos dinaig ko pa yata si Squidward kung mamili ng sapatos,hilig ko kasi ang mga sapatos lalong lalo na yung mga may takong. 

                         Kinahapunan, nagpunta naman ako sa bahay ng aking isa pang pinsan, kaarawan niya kasi, ayon, nagpunta ako doon kahit walang regalo,kahit na pansit lamang ang kanyang handa masaya naming naidaos ang kanyang kaarawan, may kaunting inuman ang mga matatanda at kung may inuman,hindi naman mawawala ang kantahan.

                        Sa pag sapit ng alas 5:00 ng hapon,ako naman ay naghanda para sa gaganaping misa,madalas kasi akong nag pupunta ng misa ng 6 ng hapon. Natutuwa ako sa pari sa tuwing nag mimisa dahil magaling siyang mangaral at minsan nama'y hahaluan niya ito ng kaunting pagpapatawa, para hindi antukin ang mga pumupunta ng misa.

                      Sa pagtatapos ng araw ng linggo, pag dating ko galing ng simbahan, tulog nasila ng aking abutan,kumain ako ng mag isa sa hapagkainan at pagkatapos niyon ay natulog na rin ako.

Nakakalerki na sabado

Ika-7 ng disyembre 2013

                        Umpisa ng araw ko ngayong sabado, pagpatak ng alas singko ng umaga,bunganga na kaagad ng aking lola ang aking nabungaran,sermon dito, sermon doon, hayy nakakabingi na. pag sapit ng ika 6 ng umaga, pinag handa ko sila ng kanilang ipang aagahan. Bumili ako sa labas ng pandesal at ipinag timpla sila ng kape.

                        Tanghali iyon, akoy nag tungo sa tahanan ng aking kamag aral,alam niyo naman medyo tinatamad mag sulat, hinira ko ang kanyang kwaderno sa asignaturang Values, mag babakasyon nanaman kasi kaya malapit na magpasahan ng mga kinakailangang proyekto.

                       Pagkatapos ko gumawa ng aking portfolio,dinapuan na ako ng antok kung kaya't akoy nakatulog.Sa aking pag gising,Akoy naligo at pagkatapos nama'y inayos ko ang aking mga pagsusulit sa ibang asignatura.

                       Kinagabihan,inutusan naman ako ni nanay na bumili ng ulam sa talipapa,ang nakakaloka dito, akoy nataranta sa kakahanap nung perang iniwan sa lamesa, ang hindiko alam ay nailagay ko na pala sa aking pitaka,paiyak na ako kakahanap noong perang iniwan,ilang beses ko itong binalikan ngunit wala talaga. Sinubukan kong sumilip sa aking pitaka at ayon nandoon lang pala,masyado akong kinabahan doon. Buili ako ng anok para iadobo.

Talaarawan :)

               Ngayong araw, ay nagkaroon kami ng isang sulatin,ngunit, bago pa mag simula ang aming pagsulat napansin ni Gng. Mixto ang pang hihingi ng aking mga kamag aral ng mga makulay na papel,kung kaya naman binawasan ito na tig lilimang puntos. Lahat ng aming oras ayginugol lamang  sa aming pag sulat . Mag kaiba ang itinalaga ni Gng . Mixto. Sa lalaki, Paano irerespeto ang mga kababaihan at sa mga babae nama'y paano pa namin mas mapapaunlad ang aming mga sarili. Pagkatapos ng pagsulat,bumunot si Gng. Mixto sa papel na mga pinasa upang basahin ito sa unahan.

Talaarawan :)

Ika-1 ng Nobyembre 2013

                                           Ngayong araw, aming tinalakay ang maikling kwento na isinulat ni liwayway Arceo na pinamagatang Banyaga. Ang pangkat II sana ang naatasang mag ulat tungkol sa akdang ito ngunit, nabigo silang iulat ang mga ito,Sa kabila noon, Itoy pinabasa na lamang ni Gng. Mixto sa aming isang kamag aral upang itoy aming maunawaan. pagkatapos,nag bigay ng mga katanungan si Gng. Mixto na kinakailangan namin masagot para makuha namin ang pinaka buod ng akda.